Droga

[Liadon Ichimaru]

Nie opierał się jakoś nadto tylko założył ręce na i czekał aż go skują. Dopiero wtedy ruszył w kierunku klatki wchodząc do niej. Trochę dużo zachodu jak na przewiezienie tylko jego. Żuł przy tym jedynie swój język bo na usta cisnęło mu się parę słów.

[Los]

Po skuci twoich rąk, pasa i kostek zostałeś wprowadzony do klatki, która została zamknięta. Woźnica siedział z przodu, koło niego strażnik, dwóch innych siedzieli z boku klatki i jeden z tyłu niej.
-Jedziemy!- Rzucił woźnica i gryfy rozpędziły się a następnie wzleciały wraz z wozem i pasażerami.

[Liadon Ichimaru]

Strażnicy byli bardziej ostrożni niż mógłby się spodziewać. Gdy posadzili go w klatce zajął tam miejsce rzucając jeszcze jedno spojrzenie za siebie. Za twierdzą nie będzie tęsknił ale zastanawiało go czy Ketsuki chociaż go wspomni. W czasie lotu rozglądał się nieco próbując znaleźć jakąś okazję "wykolejenia" tego wozu. Wydawało się jednak, że otoczony strażnikami miał marne szanse na ucieczkę.

[Los]

Twoje pragnienie nie miało szans się spełnić przy tej pogodzie. Jeden ze strażników poklepał klatkę.
-Jak dobrze pójdzie to dzisiaj na wieczór będziemy, wiesz gdzie lecimy psiaku?- Rzucił drwiąco jeden z łowców.
-Zamknij mordę Stan, bo polecisz na ziemie za takie teksty- Dorzucił ten siedzący z drugiej strony.

[Liadon Ichimaru]

Szaman słysząc kpinę jednego ze strażników przybliżył się do kraty opierając o nią bokiem. Nic nie mógł zrobić ale rzucił spojrzenie na tego Stana, a potem na strażnika który się odezwał.
Chcesz śmieci po pustkowiach rozrzucać, nie ładnie... Skomentował tylko usmiechając się podle. Wiele zrobić w tej sytuacji nie mógł ale może chociaż na psuje krwi któremuś z nich.

[Los]

-Zamilcz!- Rzucił stan i poraził cię prądem.
-Przestańcie, mamy robotę- Odwrócił się łowca siedzący przy woźnicy. Wydawał się być bardziej opanowany i być głową tej ferajny. Zapadła noc jednak dało się zauważyć już miasto. Wóz kierował się na arenę aby na niej wylądować.

//pisz tutaj

[Ava Hasghard]

Ava spojrzała na Vesnę wyczekująco. Jeśli potrzebowałaby pomocy medyków chciała jej towarzyszyć na wszelki wypadek. Zmiennokształtna westchnęła słysząc słowa Ket.
- Eh... - całkiem zapomniała o składaniu raportu. W ogóle nie miała teraz ochoty na roztrząsanie ostatnich wydarzeń.

[Vesna Skarsgård]

- Dziękuję... - kiwnęłam głowa w stronę dziewczyn.
- I przepraszam za kłopot. Jeśli któraś z Was byłaby tak miła i mnie zaprowadziła to chętnie udałabym się do medyków. - ta cala sytuacja musiała być dla nich niekomfortowa i było mi z tego powodu głupio. Dobre wychowanie ponad własnym samopoczuciem... tego uczyła mnie moja matka. Niestety dziś zawaliłam tą lekcje.

[Ketsueki Ōkami]

Ket w naturze miała przejmowanie się wszystkimi prócz siebie i dla niej ta sytuacja wcale nie była kłopotliwa. Włączył się jej instynkt macierzyński, który właściwie nie wiadomo skąd miała i gdyby nie naglące obowiązki, najchętniej towarzyszyłaby Vesnie u medyków. Wyjęła z torby klucze i wręczyła je dziewczynie.
- Zaprowadzimy cię, a jeśli wypuszcza cię nim wrócę, idź do mojego pokoju. - Pokrótce wytłumaczyła jego położenie. Właściwie nie było to trudne, wystarczyło wejść na odpowiednie piętro i policzyć drzwi od schodów w lewo. W razie czego mogła tez spokojnie kogoś zapytać.
Bez dalszego przeciągania ruszyła przez plac.

[Ava Hasghard]

Ava ruszyła za Ket. Sądziła, że raczej długo nie przetrzymają Vesny w szpitalu, ale kto wie. W końcu wciąż była na etapie szkolenia.
- Jakby ci się znudziło towarzystwo Ket, zapraszam do mnie. Mam pokój niedaleko niej - Ava zaśmiała się do Vesny, bo wątpiła by ta skorzystała z jej oferty. W trakcie podróży zmiennokształtna zauważyła, że Vesna darzy Ket zaufaniem i czuje się przy niej swobodniej.